Pablo Neruda – Αργοπεθαίνει (Muere lentamente)

Αργοπεθαίνει

όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,

όποιος δεν τολμάει να αλλάξει το χρώμα των ρούχων του,

όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει

όποιος έχει την τηλεόραση για συμβουλάτορά του

Αργοπεθαίνει

όποιος αποφεύγει ένα πάθος,

όποιος προτιμά το θλιβερό μαύρο αντί του άσπρου

και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης

αυτήν ακριβώς που δίνει λάμψη στα μάτια,

που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,

που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν πλήττει στη δουλειά του,

όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του για την αβεβαιότητα να τρέξει πίσω απο ένα όνειρο,

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να αγνοήσει τις πάνσοφες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει

όποιος δεν ταξιδεύει,

όποιος δεν διαβάζει,

όποιος δεν ακούει μουσική,

όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του

Αργοπεθαίνει

όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,

όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη

ή για τη βροχή την ασταμάτητη

Αργοπεθαίνει

όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την ξεκινήσει,

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει

ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για πράγματα που ξέρει

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,

όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός

χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη

προσπάθεια

από το απλό δεδομένο της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή

θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.