Ιρλανδία: Ο μύθος της εξόδου από το μνημόνιο… και το νερό που έγινε φαρμάκι

Η έξοδος της Ιρλανδίας από το μνημόνιο έγινε επισήμως στα μέσα του Δεκέμβρη του 2013, όταν την ανακοίνωνε «εν χορδαίς και οργάνοις» ο ιρλανδός κεντροδεξιός Πρωθυπουργός Εντα Κένι σε συνεργασία με τους σοσιαλδημοκράτες Εργατικούς που συμμετέχουν στην κυβέρνησή του. Λίγες μέρες μετά, ο Κένι ανακοίνωνε νέα οδυνηρά μέτρα λιτότητας «για τουλάχιστον ένα χρόνο», ζητώντας από τα φτωχά, λαϊκά νοικοκυριά «υπομονή» και νέες θυσίες για το καλό «της ανάπτυξης». Δηλαδή των μονοπωλίων, των αστών, της πλουτοκρατίας…

Το 2014 πέρασε, αλλά ούτε τότε δεν εξαφανίστηκαν τα αντιλαϊκά νομοθετήματα, όπως η κατάργηση επιδομάτων πρόνοιας για ηλικιωμένους και νέους, η αύξηση του κόστους των υπηρεσιών Υγείας, το «μαχαίρι» σε οικογενειακά βοηθήματα για την πληρωμή υποθήκης σε περίπτωση ανεργίας και η γενικότερη, συνεχής υποβάθμιση της ζωής των λαϊκών νοικοκυριών. Δε σταμάτησαν, βεβαίως, ούτε οι νέοι φόροι, ούτε τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα, με πρώτο και «καλύτερο» την επιβολή τιμολογίων ύδρευσης, που μπήκε μπρος τον περασμένο Οκτώβρη και τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η του Γενάρη 2015…

Σήμερα, για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας, το αγαθό του νερού, που διόλου δε σπανίζει στην πράσινη ιρλανδική γη, έγινε «φαρμάκι» με πρόσχημα τις παρελθούσες «μνημονιακές υποχρεώσεις» στην τρόικα. Παρά τις έντονες αντιδράσεις και τις μαχητικές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων Ιρλανδών σε όλη τη χώρα, η κυβέρνηση Κένι προχώρησε ταχύτατα στην ίδρυση της ημικρατικής εταιρείας «IrishWater», θυγατρική της «Ervia», (πρώην «BordEireann», ως τον Ιούνη του 2014), που αποδείχθηκε στην πραγματικότητα ένας «Δούρειος Ιππος» για τα μονοπώλια. Εν προκειμένω, για τη βρετανική πολυεθνική εταιρεία… πετρελαίου και φυσικού αερίου «Centrica», που θέλησε να βάλει στο χέρι και το ιρλανδικό νερό, πέρα από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε Βρετανία, Βόρεια Αμερική και όπου αλλού βρει πρόσφορο έδαφος.

Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, που, βεβαίως, δεν ήταν τζάμπα αλλά πληρώνονταν από τον ιρλανδικό λαό έμμεσα μέσω της φορολογίας, όχι μόνο ιδιωτικοποιήθηκαν αλλά και θα απαιτηθεί να χρυσοπληρωθούν με κόστος έως και 500 ευρώ το χρόνο από αρκετά λαϊκά νοικοκυριά, ανάλογα με τα μέλη και τις ανάγκες κατανάλωσης. Τα έσοδα για μερικά χρόνια θα πηγαίνουν, υποτίθεται, για την εξυπηρέτηση του δανείου των περίπου 67 δισ. ευρώ. Μετά θα μπαίνουν ολόκληρα στα ταμεία της «Centrica» ή όποιου άλλου ομίλου θελήσει να τα αναλάβει, εκτός και εάν ανατρέψει τα δεδομένα με τον αγώνα του ο ιρλανδικός λαός…

Πηγή: dialogos.com.cy